1 มิถุนา เป็นบทเรียนในชีวิต

เที่ยงผ่านไปคืนจะก้าวสู่วันใหม่พร้อมกับแสงอาทิตย์ยามเช้าที่สดใส่ในวันที่1 มิถุนายน ด้วยความตื่นเต้นที่จะออกฝึกงานเป็นวันแรกของการหาประสบการณ์ให้กับชีวิตในครั้งแรกพากันตื่นแต่เช้าไปนั่งรอที่ฝึกงานเปิด หลังจากนั้นเวลาสามโมงเช้าพี่ที่สถานที่ฝึกงานเดินมาบอกว่าไม่ได้ตอบรับว่าให้ฝึกงาน ในขณะนั้นทุกคนตกตลึงสีหน้าเครียดกันไปหมดต่างคนต่างมองหน้ากันพูดไม่ออก แต่สักพักเพื่อนก็พยายามสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับเพื่อนได้โดยการปลอบใจกันและกันแต่สักพักอีกครั้งพี่เขาเดินเข้ามาบอกว่าใจเย็นๆๆพี่จะพยายามหาให้ติดต่อสอบถามสถานที่ต่างๆให้ แต่พวกเราก็ไม่หวั่นพยามยามช่วยกันคิด และในขณะนั้นพี่เขาเดินมาบอกว่าให้เอาเบอร์โทรนี้ไปแล้วโทรหาพี่คนนั้นพี่เขาจะรออยู่ตรงหน้าตึกสถานที่ที่ฝึกงานใหม่พวกเราพากันรีบไปด่วนทั้งดีใจและเครียดดดดดมากๆๆๆๆกลัวไม่มีที่ฝึกงาน แต่สุดท้ายนั้นมันเหมือนมีอะไรที่พวกเราคิดว่าสถานที่ใหท่ดีกว่าที่เดิมและบุคลากรครูพี่เลี้ยงที่นั้นเป็นกันเองและแล้วววววววววก็ทำให้พกเรากับมามีเสียงหัวเราะจนได้โดยการให้กำลังใจกันและกันและพร้อมที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์นี้ไว้ตลอดว่าทุกอย่างคือสิ่งที่ไม่แน่นอน พร้อมที่จะเกิดขึ้นได้เสมอ โดยไม่ทันตั้งตัวจิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงจร้า